Γιατί μαμά αυτή τη βδομάδα τη λέμε Μεγάλη;

Αναγνωστικό Β' Δημοτικού 1963

.

- Πότε κιόλας ἐπέρασεν η Σαρακοστή; Πότε ἔφθασεν ἡ Μεγάλη ῾Εβδομάδα; Καθόλου δὲν ἐκατάλαβα, εἶπεν ἡ μητέρα στὴ Δαφνούλα καὶ στὸν Κωστάκη, τὰ παιδιά της

Ἡ Δαφνούλα τὴν ἐρώτησε:

- Γιατί, μητέρα, αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα τὴν λέγομε Μεγάλη;

- Γιατί, παιδί μου, τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἔπαθε πολλὰ ὁ Χριστὸς ἀπὸ κακοὺς ἀνθρώπους καὶ στὸ τέλος τὸν ἐσταύρωσαν.

Τὴν ὥρα ἐκείνη κάτω στὸ δρόμο τὰ παιδιὰ ἐχαλοῦσαν τὸν κόσμο ἀπὸ φωνές. Ἦταν ὁ Φώτης, ὁ Ἀλέκος καὶ ἄλλα γειτονόπουλα αὐτά, ποὺ ἐφώναζαν. Τί γέλια! Τί ξεφωνητά!Τί κακό!

Εἰς τὴν μητέρα ἐφάνηκε πολὺ ἄπρεπο αὐτό. Τέτοια ἡμέρα λυπητερὴ νὰ φωνάζουν τὰ παιδιὰ τόσο! Κατέβηκε γι’ αὐτὸ κάτω καὶ τοὺς εἶπε μερικὲς κουβέντες πολὺ φρόνιμες:

- Ἄν εἴχατε, παιδιά μου, στὸ σπίτι σας κάποιον δικό σας νὰ ὑποφέρῃ, θὰ ἐκάνατε ὅ,τι κάνετε τώρα; Θὰ ἐγελούσατε, θὰ ἐτρέχατε, θὰ ἐγεμίζατε τὸν κόσμο ἀπὸ ξεφωνητά;

Τὰ παιδιὰ δὲν ἤξεραν γιατί τοὺς ἔλεγε αὐτὰ καὶ ἐκοίταζαν σιωπηλά. Μονάχα ὁ Τάκης τῆς εἶπε:

- Μὰ ἐμεῖς δὲν ἔχομε κανένα δικό μας νὰ ὑποφέρῃ. Γιατί νὰ μὴ γελοῦμε καὶ νὰ μὴ φωνάζωμε;

- Καὶ ὅμως, παιδιά μου! Ἔχομε κάποιον πολὺ δικό μας, ποὺ ὑποφέρει! Ἔχομε τὸ Χριστό μας. Ὅλη αὐτὴ τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα ὑποφέρει, βασανίζεται, σταυρώνεται. Ἐμεῖς, σὰν Χριστιανοί, δὲν εἶναι σωστὸ νὰ μὴν νοιώθωμε τὸν πόνο του. Αὐτὸς γιὰ μᾶς ἐσταυρώθηκε.

Ἡ μητέρα δὲν τοὺς εἶπε ἄλλο τίποτε καὶ ἀνέβηκε πάλι στὸ σπίτι. Τὰ παιδιὰ ὅμως ἐκατάλαβαν τὸ σφάλμα τους καὶ ἐσιώπησαν. Ὁ Ἀλέκος  μάλιστα, ποὺ ἧταν ἀπ᾽ ὅλους μεγαλύτερος, ἐλυπήθηκεν ἀκόμη πιὸ πολύ.

- Ἀλήθεια, παιδιά: Ἔπρεπε νὰ τὸ συλλογισθοῦμε καὶ μόνοι μας αὐτό. Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ κτυποῦν οἱ καμπάνες, νὰ ἔχωμεν ἀγρυπνίες, νὰ  εἶναι Μεγάλη Ἑβδομάδα κι ἐμεῖς νὰ ξεφωνίζωμε. Ὄλες αὐτὲς τὶς ἅγιες ἡμέρες πρέπει νὰ εἴμεθα προσεκτικοί. Νὰ πηγαίνωμε στὴν ἐκκλησία καὶ νὰ παρακολουθοῦμε μὲ εὐλάβεια τὶς ἱερὲς τελετές. 

πηγή: kapodistrias

Η Παραβολή του Σπορέα / Parable of the Sower

Σε αυτήν την παραβολή, 
ο Ιησούς είναι ο Σπορέας, 
οι σπόροι είναι ο λόγος Του, τα μηνύματά Του 
και το έδαφος αντιπροσωπεύει τις καρδιές μας 
και το πώς αντιδρούμε σε αυτά τα μηνύματα.

περισσότερα εδώ

 Parable of the Sower

Η παραβολή του Χαμένου Προβάτου (2 videos για παιδιά)

Ο  ΚΑΛΟΣ  ΠΟΙΜΕΝΑΣ

Εγώ είμαι ο καλός Ποιμένας, ο καλός βοσκός...
περισσότερα εδώ

 .

Για να δείξει στους Φαρισαίους για ποιο λόγο κάνει παρέα με τους αμαρτωλούς, τους είπε τα εξής:

- Ποιος από σας αν έχει 100 πρόβατα και χάσει το ένα απ' αυτά, δεν αφήνει τα 99 και δεν ψάχνει ασταμάτητα, ώσπου να βρει αυτό το ένα; Και όταν το βρει, τι κάνει; Δεν το κλωτσάει βέβαια, ούτε το σέρνει πίσω του σαν τσουβάλι. Αλλά γεμάτος χαρά που βρήκε το χαμένο πρόβατο, το βάζει πάνω στους ώμους του, για να ξεκουρασθεί από τα παθήματά του. 

Και όταν έρθει στο σπίτι ο ποιμένας, καλεί όλους τους φίλους και τους γείτονές του για να χαρούνε μαζί του που βρήκε το χαμένο πρόβατο.

 .

Jesus' Parable of the Lost Sheep

Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας - Το ιστορικό (video για παιδιά)

Ένα μικρό αφιέρωμα στους Χαιρετισμούς της Παναγίας. 

Εξηγείται στα παιδιά το ιστορικό, πως προέκυψαν οι χαιρετισμοί της Παναγίας (Ο ακάθιστος ύμνος) και ο ύμνος ''Τη Υπερμάχο στρατηγό τα νικητήρια'' 
.
Τον 7^ο αι. μ.Χ., όταν στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν βασιλιάς ο Ηράκλειος, οι Πέρσες, που ήταν εχθροί των Βυζαντινών, πήραν στην κατοχή τους από τους Αγίους Τόπους τον Σταυρό του Κυρίου μας. 
.

Ο Ηράκλειος τότε οργάνωσε εκστρατεία εναντίον τους, προκειμένου ο Σταυρός να επανέλθει στο μέρος που ανήκε. Πήρε λοιπόν πολύ στρατό και αφήνοντας την πρωτεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, προχώρησε προς τα νότια. Όταν το πληροφορήθηκαν αυτό οι Άβαροι, ένας λαός που ζούσε στα βόρεια σύνορα της Αυτοκρατορίας, κατευθύνθηκαν προς την Πόλη και άρχισαν την πολιορκία της. Η Κωνσταντινούπολη βέβαια είχε...

περισσότερα στην πηγή: nefthalim

Ο Χριστός και τα παιδάκια

Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με, 
τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. 

[Ματθ. ιθ' 14]

 

ή στιγμή πού ευλο­γεί τα παιδιά ό Χριστός

Αφήστε τα παιδιά να 'ρθούν σε μένα,
φτωχών αθώα παιδιά και ταπεινών.
Αφήστε τα να παίξουνε σιμά μου.
Γι αυτά είν΄ η βασιλεία των ουρανών.

Τα χέρια μου ως απλώνω να ευλογήσω,
Τα ολόσγουρα ας χαϊδέψουν τους μαλλιά.
Χαρά μου είν΄ η χαρά τους. Κι ας μου γίνει
Μικρή πάλι η ζωή μου μια σταλιά.

Παιδάκια γεωργών, φτωχών ψαράδων.
Τι ξέρετε όμως, τάχα, έναν καιρό
Για με, για την αλήθεια, αν δεν φορέσουν
Στεφάνι μαρτυρίου αγκαθερό;

Αφήστε τα ναρθούν όλα σε μένα
με την αθώα, την άδολη καρδιά,
Τους πόθους τους να πουν, να μου ιστορήσουν.
Αφήστε να ευλογήσω τα παιδιά.

Στέλιος Σπεράντσας

Συλλογή ποιημάτων για το Πάσχα

Ο Βασιλιάς του πόνου

Κουράστηκες να βγεις στο Γολγοθά
με το βαρύ Σου το Σταυρό στον ώμο.
Με χλευασμούς, μαρτύρια τρομερά
ετράβηξες του Πάθους Σου το δρόμο.

Σα να γροικώ κτυπήματα φρικτά,
σα να θωρώ καρφιά να σε τρυπούνε.
Μα λέξη ή γογγυσμό χείλη σεμνά,
στους σταυρωτές δε βρήκανε να πούνε!

Τώρα Σε βλέπω πάνω στο Σταυρό,
περίλυπο χλωμό και πονεμένο.
Πικρό τ΄ Άγιο Σου στόμα και στεγνό,
τ΄ άσπιλο το κορμί Σου μαραμένο.

Το κάλλος Σου τ΄ ανέκφραστο θωρώ,
αγνώριστο μες στη βαθιά οδύνη.
Μα δείχνεις της ψυχής το θησαυρό
κι ως τη στερνή πνοή την καλωσύνη.

Τ΄ Άγιο Σου αίμα κόκκινο, καυτό
την κέρινη την όψη Σου χαράζει
το Σταυρικό Σου πάθος το βουβό,
το Θρόνο τ΄ ουρανού σου ετοιμάζει.

Ω Βασιλιά μου Συ των ουρανών,
Συ γίνηκες και βασιλιάς στον πόνο,
για να χαρίσεις βάλσαμο τρανό
σ΄ αυτούς που γράψανε της αδικίας το Νόμο.

Κι υπέφερες τα πάθη τα φρικτά
μ΄ υπομονή και πλέρια καρτερία
και χάρισες στον κόσμο Σου μ΄ αυτά
την πιο γλυκιά, τρανή παρηγορία.

Ειρήνη Ουσταγιαννάκη Ταχατάκη

πολλά παιδικά ποιήματα για το Πάσχα στην πηγή: paidika

Χριστιανικά παιδικά τραγούδια: Ένα παιδί χαμογελάει...

Ένα παιδί χαμογελάει
και ομορφαίνει όλη τη γη.
Έχει μια καρδιά που αγαπάει
και η ψυχή του είναι τόσο απλή.

Ένα παιδί κατασκευάζει
με ένα χαρτί μια βαρκούλα μικρή
και λέει πως εκεί θα βάζει
κάθε μέρα κι από μία αρετή.

Όπου κι αν πάω, ό,τι κι αν κάνω
θέλω να είναι η ψυχή μου παιδική.
Πατέρα μου σφικτά να Σε κρατάω
το χέρι Σου να μ' οδηγεί.

Ένα παιδί τραγουδάει
και η μελωδία του είναι αγγελική.
Ευχαριστώ σε Σένα ψάλλει
κι έχει του Παραδείσου το κλειδί.

Ένα παιδί προσεύχεται
λέει μονάχα ευχαριστώ
και κάθε μέρα που έρχεται
ξεκινάει μ' ένα «Δόξα τῷ Θεῷ».

Ο Ιωσήφ και τα αδέρφια του Ιστορίες από την Παλαιά Διαθήκη (2 video για παιδια)

Ο Ιακώβ περισσότερο απ' όλα τα παιδιά του αγαπούσε τον Ιωσήφ, γιατί τον είχε αποκτήσει στα γηρατειά του. Γι' αυτό και του έκανε δώρο έναν πολύχρωμο χιτώνα. Όταν είδαν οι αδερφοί του ότι ο πατέρας του τον αγαπούσε περισσότερο από όλους τους άλλους, άρχισαν να τον μισούν και να μην του φέρονται φιλικά.

Και το μίσος αυτό μεγάλωσε πιο πολύ, όταν ο Ιωσήφ τους διηγήθηκε τα δυο όνειρα που είχε δει:

Το πρώτο, πως έδεναν δεμάτια στον κάμπο. Το δικό του δεμάτι στεκόταν όρθιο ενώ τα δεμάτια των αδερφών του έπεφταν και το προσκυνούσαν. Το δεύτερο, πως ο ήλιος, το φεγγάρι και έντεκα αστέρια τον προσκυνούσαν. 

περισσότερα εδώ

Ο δικός μας σταυρός ... (video για παιδιά, μικρά και μεγάλα)

Παραπονιόμαστε για τον σταυρό που σηκώνουμε, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός μας προετοιμάζει για τον γκρεμό που μπορεί να βρεθεί στο δρόμο μας.

Να είμαστε ευγενικότεροι με τους άλλους, γιατί ο καθένας που συναντάμε κουβαλάει και αυτός τον δικό του σταυρό.

Η Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη - Ο καινούργιος κόσμος του Χριστού είναι κοινωνία αγάπης

(Λουκ. 10, 25-37)

Ο Χριστός με την σπουδαία αυτή παραβολή διδάσκει ότι κάθε άνθρωπος που έχει την ανάγκη μας είναι ο πλησίον και δεν θα πρέπει να διστάζουμε να προσφέρουμε τη βοήθειά μας όπου και όποτε χρειαστεί. 

Η καρδιακή σκληρότητα δεν αρμόζει σε χριστιανούς, αλλά οφείλουν να αγαπούν χωρίς ιδιοτελές μέτρο. 

Σε οποιονδήποτε άνθρωπο που καταδιώκεται, συκοφαντείται, υποφέρει ή είναι δυστυχισμένος, οφείλουμε να παρέχουμε ευσπλαχνία, προστασία, υπεράσπιση, βοήθεια. 
Ασχέτως αν είναι ή δεν είναι συγγενής, αν είναι ή δεν είναι γνωστός μας. Διότι κοινή η τύχη των ανθρώπων και το μέλλον απροσδιόριστο.  
περισσότερα εδώ