Τα φιδάκια της Παναγίας, στο Μαρκόπουλο της Κεφαλληνιάς: ένα θαύμα που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες και συγκινεί κάθε πιστή ψυχή… ένα κείμενο που έγραψα για τα παιδιά
- Παππού, να πάμε από το δρόμο με τα εκκλησάκια, για να ανάψουμε και τα καντηλάκια; φωνάζει χαρούμενα η Μαρία.
- Βεβαίως, αν το θέλετε να πάμε, συμφωνεί ο παππούς.
Στα παιδιά αρέσει πολύ αυτή η διαδρομή και χαίρονται πολύ να ανάβουν τα καντηλάκια στα μικρά προσκυνητάρια που συναντούν στο δρόμο.
- Μόνο να προσέχετε πολύ τα χόρτα, γιατί μπορεί να κρύβονται φίδια, τους λέει η γιαγιά καθώς άρχισαν να μαζεύουν αγριολούλουδα από την άκρη του δρόμου.
- Πω, πω, τα φοβάμαι πολύ τα φίδια!, φωνάζει τρομαγμένος ο μικρός Πέτρος.
- Ξέρετε όμως ότι υπάρχουν και κάποια φιδάκια που δεν είναι καθόλου επικίνδυνα; Αλλά είναι λίγο μακριά, στην Κεφαλλονιά, και βγαίνουν μόνο για λίγες μέρες το Δεκαπενταύγουστο, λέει ο παππούς.
- Να μας πεις την ιστορία τους, παρακαλούν όλα μαζί, γιατί ο παππούς πάντα έχει κάποια ωραία ιστορία να τους διηγηθεί.
Ο παππούς με χαρά αρχίζει να τους διηγείται:
«Στο Ναό της κοιμήσεως της Θεοτόκου στο χωριό Μαρκόπουλο της νότιας Κεφαλλονιάς, 25 χλμ από το Αργοστόλι, συμβαίνει κάθε χρόνο, από τις 6 έως τις 15 του μήνα Αυγούστου, ένα θαυμαστό γεγονός που οι κάτοικοι έχουν συνδέσει με την εικόνα της Παναγίας.
Στην κατάφυτη πλαγιά όπου είναι κτισμένο το χωριό συνέβη πριν πολλά χρόνια το θαύμα που σχετίζεται με την εικόνα της Παναγίας.
Φαίνεται πως ένα δέντρο που είχε τυλιχτεί στις φλόγες έκανε τους κατοίκους να πιστέψουν πως είχε ξεσπάσει πυρκαγιά στο δάσος.
Όταν όμως έφτασαν στο σημείο αντίκρισαν το θαυμαστό γεγονός. Ενώ το δέντρο είχε κατακαεί ως τη ρίζα του, πάνω του ήταν ακουμπισμένη η εικόνα της Παναγίας, που η φωτιά δεν είχε καν αγγίξει.
Οι κάτοικοι γεμάτοι συγκίνηση, αφού προσκύνησαν την εικόνα, τη μετέφεραν στην εκκλησία του χωριού, όπου και οι υπόλοιποι είχαν την ευκαιρία να την προσκυνήσουν.
Το επόμενο πρωί όμως και ενώ οι επισκέπτες πλήθαιναν, διαπιστώθηκε ότι η εικόνα έλειπε. Τελικά, μετά την κινητοποίηση των πιστών η εικόνα βρέθηκε στην αρχική της θέση. Ήταν και πάλι τοποθετημένη στη ρίζα του καμένου δέντρου.
Η εικόνα της Παναγίας επανήλθε στην εκκλησία, όπου και κλειδώθηκε. Το ίδιο όμως συνέβη τρις φορές ακόμη. Η εικόνα εξαφανιζόταν και βρισκόταν και πάλι στο καμένο δέντρο. Αυτό το γεγονός έκανε τους κατοίκους να πιστέψουν πως ήταν θέλημα της Παναγίας να βρίσκεται εκεί και γι’ αυτό έκτισαν εκκλησία στο σημείο και τοποθέτησαν εκεί την εικόνα Της.
Τα φιδάκια
Αργότερα στη περιοχή κτίστηκε γυναικεία Μονή, οι μοναχές της οποίας φρόντιζαν την εικόνα. Κάποια μέρα καθώς πλησίαζαν πειρατικά πλοία και οι πειρατές κατευθύνονταν προς τη Μονή προκειμένου να την λεηλατήσουν, οι μοναχές προσευχήθηκαν στην Παναγία για να προστατέψει τις ίδιες και το μοναστήρι.
Τότε συνέβη το θαύμα. Το μοναστήρι κυκλώθηκε από φίδια που έτρεψαν τους πειρατές σε φυγή. Αυτό θεωρήθηκε σημάδι από την Παναγία. Έτσι οι μοναχές και η Μονή σώθηκαν.
Από τότε κάθε χρόνο εμφανίζονται φίδια, ακόμα και στο εσωτερικό της εκκλησίας (κρέμονται ακόμα και από τις εικόνες, τις καντήλες ή τα στασίδια), τα οποία αναχωρούν στις 15 Αυγούστου.
Αν κάποια χρονιά δεν εμφανιστούν τα φιδάκια προμηνύεται κάτι κακό για το νησί, όπως το 1940 και το 1953, οπότε το νησί επλήγη από σεισμούς.
Κανείς από τους ειδικούς που έχουν εξετάσει τα φιδάκια δεν μπορεί να τα κατατάξει σε κάποιο από τα γνωστά είδη. Αυτά είναι γκρίζα, λεπτά και το μήκος τους δεν ξεπερνά το ένα μέτρο. Το δέρμα τους είναι βελούδινο και στο κεφάλι, όπως και την άκρη της γλώσσας τους, σχηματίζεται ένας μικρός σταυρός.
Όπως είναι ευρύτερα γνωστό τα φιδάκια θεωρούνται θαυματουργά και ακίνδυνα, γι’ αυτό και οι πιστοί τα αγγίζουν χωρίς φόβο. Άλλωστε αποτελούν και έναν από τους κυριότερους λόγους που κάποιος επισκέπτεται το Δεκαπενταύγουστο το νησί.»
Ακούγοντας την ιστορία με τα φιδάκια και αφού η γιαγιά άναψε τα τρία καντηλάκια στα προσκυνητάρια που βρήκαν στο δρόμο, φτάσανε ενθουσιασμένα τα παιδιά στο σπίτι.
- Θα ήθελα πολύ να πάμε στην Κεφαλλονιά, να πιάσουμε και να χαϊδέψουμε τα φιδάκια της Παναγίτσας, φωνάζει ο Πέτρος.
- Μακάρι η Παναγία να σας αξιώσει και να δείτε από κοντά το θαύμα. Πάντως, όπως ξέρετε, τα θαύματα της Παναγίας μας είναι αμέτρητα. Και πάντα τρέχει σαν καλή μανούλα δίπλα μας. Σαν μανούλα να την καλείτε και να της μιλάτε σε όλη σας τη ζωή, τους συμβουλεύει με αγάπη η γιαγιά.
Ελάτε τώρα να σας δείξω μερικές φωτογραφίες και να δούμε ένα βίντεο με τα φιδάκια.
Τα παιδιά παρακολουθούν με πολύ ενδιαφέρον και χαρά. Ακόμα και τα φίδια γίνονται ήμερα για χάρη της Παναγίτσας! Τι καλή Μανούλα που έχουμε!!!
Aλεξάνδρα Χοροζίδου Τσανακτσίδου
Η ιστορία για τα παιδιά από momyof6
