«Δεν έχεις Πίστη , όταν τα στάχια σου προσμένεις να γενούν σιτάρι... »

 

Πίστη

Δεν έχεις Πίστη, όταν τα στάχια σου
προσμένεις να γενούν σιτάρι,
κι από τ' άκαρπο δεντρί, που κέντρωσες,
προσμένεις καρπερό βλαστάρι!

Πίστη έχεις, όταν από το χέρσωμα
κι από τα αστραποκαμένα ξύλα,
προσμένεις τους καρπούς ολόδροσους
και καταπράσινα τα φύλλα.

Δεν έχεις Πίστη, όταν, πηγαίνοντας
το δρόμο του βουνού, προσμένεις
να φτάσεις ως το ανάερο ψήλωμα
κάποιας κορφής μαρμαρωμένης.

Πίστη έχεις, όταν, αλυσόδετος,
μέσα από τα βάθη της αβύσσου,
προσμένεις ως τα ουράνια ελεύτερο
να φτερουγίσει το κορμί σου.

Δεν έχεις Πίστη, όταν τ' απόβραδο
προσμένεις να προβάλλουν τ άστρα,
και με του πετεινού το λάλημα
να φέξη η αυγή ροδογελάστρα!

Πίστη έχεις, όταν- όσο αλόγιστο
και πλάνο ο νους σου κι αν το ξέρει-
προσμένεις ήλιο τα μεσάνυχτα
κι αστροφεγγιά το μεσημέρι.

Δεν έχει Πίστη, όταν, πιστεύοντας,
ρωτάς την κρίση και τη γνώση!
Δεν έχεις Πίστη, όταν την πίστη σου
στο λογικό έχεις θεμελιώσει!

Πίστη έχεις, όταν κάθε σου όνειρο
το ανάφτεις στο βωμό της τάμα,
κι αν κάποιο σου τάμα είναι αδύνατο,
προσμένεις να γενεί το θάμα.
 

Γεώργιος Δροσίνης

Η Αγία Κυριακή, η Αληθινή Ομορφιά

«Ούτε στα νιάτα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα είναι προσωρινά, όπως τα άνθη, κούφια, όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη, αύριο μια άσχημη γριά. Να κάνω, λοιπόν, κέντρο της ζωής μου την ομορφιά μου;»

Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ

Η ιστορία του Ακάθιστου Ύμνου (αφήγηση για παιδιά)

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!

1307 χρόνια από σήμερα. 

Ενώ ο βασιλιάς Ηράκλειτος ηγείται του βυζαντινού στρατού σε εκστρατεία κατά των Περσών, η Κωνσταντινούπολη πολιορκείται αιφνιδιαστικά από τους Εφταλίτες Αβάρους.
Μιλούν τη γλώσσα των Ούνων, αλλά έχουν μακριά μαλλιά πλεγμένα σε δύο κοτσίδες καταστόλιστα από κορδέλες, ακριβώς όπως οι Τούρκοι. Από τη στιγμή που το Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος δεν μπορεί πλέον να τους εξαγοράσει, αρχίζουν τις επιδρομές στα Βαλκάνια.

Αν και στην αρχή οι Βυζαντινοί είχαν καταφέει να τους εκτοπίσουν πέρα από τον Δούναβη, η εξέγερση του στραού το 602, η περσική εισβολή, κι ένας εμφύλιος πόλεμος, δίνουν νέα ώθηση στους Αβάρους. Τα Βαλκάνια είναι ανυπεράσπιστα.

Γνωρίζοντας οι Άβαροι πως ο στρατός του Ηράκλειτου λείπει, απορρίπτουν κάθε πρόταση εκεχειρίας. Στις 6 Αυγούστου του 626 καταλαμβάνουν την Παναγία των Βλαχερνών. Συνεργάζονται με τους Πέρσες και την επόμενη νύχτα ετοιμάζουν την τελική επίθεση. Ο Πατριάρχης Σέργιος κρατώντας στα χέρια του την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας περιδιαβαίνει τα τείχη της Πόλης για να ενδυναμώσει το λαό στην αντίσταση.

Ξαφνικά σηκώνεται φοβερός ανεμοστρόβιλος. Σηκώνεται τρικυμία που καταποντίζει τον εχθρικό στόλο και παίρνουν θάρρος οι Βυζαντινοί. Ο Θεός είναι μαζί μας! Επιτίθενται θαρραλέα και τρέπουν σε φυγή Αβάρους και Πέρσες. Η πολιορκία λύνεται. Οι εχθροί υποχωρούν άτακτα.
Η Πόλη σώθηκε από την Θεοτόκο. Ο λαός πανηγυρίζει. Θέλει να ευχαριστήσει την Κυρία του. Πού αλλού; Στο σπίτι της. Την Παναγία των Βλαχερνών. 
Εκεί συγκεντρώνεται το πλήθος του ευγνώμονα λαού που σώθηκε από τη μεγαλύτερη, ως τότε, απειλή της ιστορίας του. Ας είναι όλοι ξάγρυπνοι, καταπονημένοι, λαβωμένοι, εξουθενωμένοι. Σκέκονται όρθιοι, αναμμένες λαμπάδες σώματα και ψυχές να αποδώσουν στη Στρατηγό τους τα νικητήρια.
Ψάλλουν τον Ακάθιστο ύμνο, “Τη Υπερμάχω Στρατηγώ”. Όχι, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Παναγία τους σώζει. Δεν είναι η πρώτη φορά που ψάλλεται αυτός ο ύμνος. Ο ύμνος δεν είναι καινούριος. Είναι παλιός όσο και οι πόλεμοι. Εδώ και χρόνια τον ψάλλουν κάθε Δεκαπενταύγουστο. Μα αυτή τη νύχτα τον ψάλλουν για πρώτη φορά όρθιοι. Να φτάσει πιο γρήγορα. Σαν κεραυνός ν’ ανέβει απ’ τη γη στον ουρανό. Στην πάνω κατοικία της Μητέρας τους. 
Αντικαθιστούν μόνο το προοίμιο, “Το προσταχθέν μυστικώς λαβών εν γνώσει” με το “Τη Υπερμάχω Στρατηγώ”, σαν δοξολογία και σαν εγκώμιο στην Θεοτόκο.

H παράδοση θέλει ως υμνωδό τον Ρωμανό τον Μελωδό, που έζησε τον 6ο αιώνα, λόγω της ποιητικής αρτιότητας και της δογματικής πληρότητας του ύμνου.
Ο Ακάθιστος Ύμνος αποτελείται από 24 οίκους –στροφές-.
Αυτό είναι το αλφάβητάρι μας όλο. Όλο για την Παναγία. Χωρίς μητέρα μητρική γλώσσα δεν υπάρχει. Αυτή είναι η γλώσσα μας. Η Παναγία η μητέρα μας. 
 Άλλοι οίκοι είναι περιττοί, δηλαδή εκτενέστεροι, από δεκαοχτώ στίχους καθένας, οι Α, Γ, Ε…, από τους οποίους οι πέντε πρώτοι περιλαμβάνουν τη διήγηση, οι δώδεκα επόμενοι απευθύνουν χαιρετισμό στη Θεοτόκο και ο δέκατος όγδοος το εφύμνιο “Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε”.
Οι άρτιοι, Β, Δ, Ζ…, είναι συντομότεροι, αποτελούνται από πέντε στίχους διήγησης και το εφύμνιο “Αλληλούια”.
Το γενικό θέμα του ύμνου είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου μέσα από την Αγία Γραφή και τους Πατέρες, περιγράφοντας ιστορικά γεγονότα, αλλά προχωρώντας και στη θεολογική και δογματική τους ανάλυση.

Βοήθειά μας η Παναγία.
Σε όλους τους πολέμους. Εθνών, λαών, ανθρώπων…

Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!

animusanimus

Ας μιλήσουμε με τον Θεό. (Μέρος πρώτο)

Σε μια κοινωνία που σιγά σιγά χάνει τα πιστέυω της καλό θα είναι να μάθουμε στα παιδιά μας απο μικρά την βάση στο να είναι σωστοί Χριστιανοί.

 

Γιατί η προσευχή είναι η συνομιλία μας με το Θεό, με την Παναγία και με τους Αγίους της Εκκλησίας μας.

Μιλάμε με τον Θεό και Τον ευχαριστούμε για τα όσα μας χαρίζει την κάθε ημέρα, Του ζητάμε κάτι που νομίζουμε ότι θα χρειαζόμαστε και Τον παρακαλούμε να μας το δώσει αυτό που ο ίδιος θεωρεί ότι είναι το καλύτερο για εμάς.

Γι΄ αυτό λοιπόν το λόγο ας τους μεταδώσουμε αυτά τα οποία θα πρέπει να ξέρει ένα μικρό παιδί... Τα δικά μας Πιστεύω, της Πίστης μας. 

Βρήκα ένα αλλά πολύ ωραίο βιβλιαράκι με όλα όσα θα πρέπει να ξέρει και να μάθει ένα παιδί από 5 εώς και 10 Ετών... του Γιάννη Ζαμπέλη και θα σας μεταφέρω τα πιο πολλα απο αυτο...

Θα σκέφτεστε άραγε ο Θεός μας να προλαβένει τις προσευχές όλων μας; Μην ανησυχείτε. Ο φύλακας άγγελος του καθενός φροντίζει, ώστε η προσευχή μας να φτάσει κοντά του. 

1. Γιατί προσευχόμαστε;

• Για να Δοξάζουμε το Θεό
• Για να Τον ευχαριστούμε για όσα μας χαρίζει

Για να τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει και να μας φωτίσει να δούμε τι είναι καλό για εμάς . 

2. Πώς προσευχόμαστε;

• Όλοι οι Χριστιανοί μαζί στην Εκκλησία.
  Μαζί με την Οικογένεια μας στο Σπίτι.
• Μαζί με τους συμμαθητές μας στο σχολείο. 

Μόνοι μας.

 3. Που προσευχόμαστε. 

• Στην Εκκλησία
• Στο δωμάτιό μας. 
• Σε ένα ήσυχο μέρος. 

Παντού μπορούμε να μιλήσουμε στο Θεό... Εκείνος μας ακούει.

4. Πότε προσευχόμαστε μόνοι μας;

• To πρωί όταν ξυπνήσουμε
• Το βράδυ , πριν κοιμηθούμε
Το μεσημέρι και το βράδυ, πριν φάμε και μετά το φαγητό.
Κάθε φορά που νιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε στο μεγάλο μας φίλο, το Θεό.

5. Πότε προσευχόμαστε όλοι μαζί στην Εκκλησία μας;

• Κάθε Κυριακή.
Στις μεγάλες γιορτές του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων μας.    

Πηγή.: Απο το Βιβλίο «Ας μιλήσουμε με το Θεό» Προσευχές για μικρά παιδιά . Δ΄ Έκδοση. Εικόνες απο το Βιβλίο. Όλα τα Πνευματικά Δικαιώματα  ανήκουν αποκλειστικά στους δημιουργούς τους και όχι σε εμάς.

Το βρήκαμε εδώ: johnny's expressions themes

Ο Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας (video για παιδιά)

Ο Μέγας Ευθύμιος γεννήθηκε το 377 στην Μελιτινή της Αρμενίας, κοντά στον Ευφράτη ποταμό. Τότε βασίλευε ο Γρατιανός. Ήταν από επίσημη οικογένεια.

Ο πατέρας του Ευθυμίου είχε το όνομα Παύλος. Την δε μητέρα του την λέγανε Διονυσία.
Είχαν ένα καημό. Δεν είχαν παιδί στα πρώτα χρόνια της συζυγικής τους ζωής. Γι αυτό είχαν λύπη μεγάλη.

Πολλές φορές πήγαιναν στον Ναό του Αγίου Πολυεύκτου και παρακαλούσαν με δάκρυα και συντριβή καρδίας να τους χαρίσει ο Θεός ένα παιδί.

 

 Μία ημέρα είδαν εκεί στο Ναό ένα όραμα.

Το όραμα αυτό έλεγε, ότι θα γεννήσουν παιδί, και το παιδί αυτό θα φέρει το όνομα της ευθυμίας, της χαράς δηλαδή, διότι θα τους δώσει ευθυμία και χαρά.

Γύρισαν κατόπιν στο σπίτι τους ικανοποιημένοι από το θεϊκό όραμα. Έταξαν δε να αφιερώσουν στο Θεό το παιδί, που θα γεννηθεί. Πράγματι! Η Διονυσία συνέλαβε και γέννησε παιδί. Το ονόμασαν Εύθύμιο, σύμφωνα με την οπτασία.

 

περισσότερα στην πηγή: xristianos