Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Η παραβολή αυτή είχε ειπωθεί από τον Ιησού Χριστό ως απάντηση στις κατηγορίες των Φαρισαίων και των Γραμματέων, οι οποίοι έλεγαν ότι συναναστρέφεται με αμαρτωλούς.

 

Κάποιος άνθρωπος είχε δυο γιους. Όταν ο μικρότερος αποφάσισε να φύγει από το σπίτι του εύπορου πατέρα του, του ζήτησε το μερίδιο που του αντιστοιχούσε. Εκείνος μοίρασε την περιουσία και τον άφησε να φύγει. 

Ο γιος ξόδεψε όλα του τα χρήματα κάνοντας άσωτη ζωή, και για κακή του τύχη τότε έπεσε πείνα στην χώρα εκείνη. Έτσι έγινε εργάτης κάποιου, ο οποίος τον έβαλε να βόσκει χοίρους, πράγμα αρκετά προσβλητικό. Έφτασε στο σημείο να θέλει να χορτάσει με τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι, και κανένας δεν του ‘δινε. 

Τελικά είπε «Πόσοι εργάτες του πατέρα μου έχουν περίσσιο ψωμί, κι εγώ εδώ πεθαίνω της πείνας! Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου και θα του πω: Πατέρα, αμάρτησα στον Θεό και σ’ εσένα· δεν είμαι άξιος να λέγομαι γιος σου, κάνε με σαν έναν από τους εργάτες σου». 

Έτσι, ξεκίνησε να πάει στον πατέρα. Ενώ ήταν ακόμη μακριά, τον είδε ο πατέρας του, έτρεξε, τον αγκάλιασε και τον καταφιλούσε. Τότε ο γιος του, του είπε να τον κρατήσει για εργάτη του, μα ο πατέρας του ζήτησε από τους δούλους να φέρουν στολή, υποδήματα και δαχτυλίδι. 

Έπειτα, τους ζήτησε να σφάξουν ένα καλοθρεμμένο μοσχάρι και να το φέρουν για να το φάνε. Ο πατέρας τότε είπε «γιατί αυτός ο γιος μου ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε». 

 

Όταν το είδε αυτό ο μεγάλος γιος θύμωσε και δεν θέλησε να μπει μέσα. Εκείνη τη στιγμή βγήκε έξω ο πατέρας του και τον παρακαλούσε να μπει μέσα αλλά εκείνος του είπε ότι ποτέ για αυτόν δεν έσφαξε ένα κατσίκι για να το διασκεδάσει με τους φίλους του, αλλά όταν ήρθε αυτός έσφαξε το καλοθρεμμένο μοσχάρι. Ο πατέρας του του απάντησε 

«Παιδί μου, εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου και όλα τα δικά μου είναι και δικά σου. Έπρεπε όμως να χαρούμε και να ευχαριστηθούμε, γιατί ο αδερφός σου αυτός ήταν νεκρός και αναστήθηκε, ήταν χαμένος και βρέθηκε».
orthodoxalblog

Η αγάπη του Πελεκάνου

Μέσα στους άφθαστους υμνολογικούς θρήνους της Εκκλησίας μας, οι οποίοι συγκινούν κάθε καρδιά, ξεχωρίζει το αλληγορικόν εγκώμιον του Επιταφίου, το όποιον ψάλλει:
«’Ώσπερ πελεκάν την πλευράν Σου τετρωμένος, Λόγε, σούς θανόντας παίδας εζώωσας, επιστάξας ζωτικούς αυτοίς κρουνούς».

Ο πελεκάν είναι από τα πλέον φιλόστοργα πτηνά. Κτίζει την φωλιά του σε υψηλούς βράχους και εκεί γεννά και εκκολάπτει τους νεοσσούς του. 

Τρέχει παντού για να εξοικονόμηση την τροφήν των. Αλλά ακριβώς την ώραν που απουσιάζει ο πελεκάν, πλησιάζουν οι διάφοροι όφεις οι οποίοι έχουν αφυπνισθή από την χειμερινήν νάρκην και σύρονται πειναλέοι μέχρι τις φωλεές των πελεκάνων και ροφούν το αίμα των μικρών… 

Επιστρέφων ο πελεκάν ευρίσκει αυτά εις απελπιστικήν κατάστασιν και σχεδόν ετοιμοθάνατα. 

Δι’ αυτό, λέγεται, ότι με το ράμφος του σχίζει το στέρνον του και κύπτων επάνω από τα μικρά του αφήνει να στάξη το ζεστό του αίμα μέσα στα μισάνοικτα στόματα των μικρών του, τα όποια τότε ανασταίνονται.
Το αίμα του πελεκάνου ως ΑΡΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΔΟΤΟΝ ΦΑΡΜΑΚΟΝ επιδρά και εξουδετερώνει το φαρμάκι των φιδιών…

Αυτή την συμβολικήν συγκινητικήν Εικόνα κάνει ύμνον η Εκκλησία μας για να αισθητοποιήση την Θυσίαν του Κυρίου μας!!

– Ποία είναι τα φαρμακωμένα πουλιά;
– Εμείς ολοι οι Χριστιανοί!
– Γιατί ποιος μπορεί να καυχηθή πως το φοβερώτερον από τα δηλητήρια, η αμαρτία, δεν έφαρμάκωσε την ψυχήν του;

Ω! αυτός ο Εωσφόρος, ο αρχαίος αυτός όφις. Ο μέγας αυτός πλάνος έχει κτυπήσει όλη την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ό κατασκευαστής τοϋ ολεθρίου αυτού δηλητηρίου πουύ λέγεται αμαρτία και το οποίον προσφέρει ο χαιρέκακος για την ψυχοκτονία μας. Και έτσι χιλιάδες χρόνια τώρα απέθνησκον οι άνθρωποι εν μέσω φρικτότατων ψυχικών πόνων.

Αλλά δοξασμένος ο υπερύμνητος Θεός. Μας έστειλε εξ ουρανού τον Υιόν Του!! Ιδού, ο εξ Ουρανού Πελεκάν!! Μας εύρηκε εις αθλιεστάτην από πάσης πλευράς κατάστασιν, ανικάνους διά κάθε εύγενικήν και ηρωικήν πράξιν, νενεκρωμένους από κακά έργα και αληθινά φαρμακωμένα πουλιά του Πελεκάνου. Αλλά από την στιγμήν πού ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ άφηκε από αγάπην προς τον άνθρωπον να τρέξη το Πανάγιον και Ζωήρρυτον Αίμα Του, ζωογονείται κάθε άνθρωπος και έχει στην ψυχή του το αντιφάρμακον της νεκρώσεως πού δημιουργεί η αμαρτία.

– ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ είναι το σωτήριον δι’ ημάς φάρμακον.

– Χαρακτηριστικώς ο Αετός της Πάτμου, Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μας λέγει: «Το αίμα Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, καθαρίζει ημάς από των κακών έργων και από πάσης αμαρτίας» (Α’ Ιω. 1, 7). Αυτή είναι η μεγαλύτερα διδασκαλία της Εκκλησίας μας! Αυτή είναι η Δωρεά της πίστεώς μας!!

Πηγή: Περιοδικό «Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου», εκδ. Ιεράς Μονής Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Λυκοβρύσεως Αττικής, τεύχος 398 (Μάρτιος-Απρίλιος 2001), σελ. 60-61
diakonima.gr