Μεγάλη Παρασκευή: «Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα…»

Ημέρα δακρύων και πένθους για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, που πιστεύουν στον Χριστό Εσταυρωμένο.

Τα τριάντα τρία χρόνια της ζωής του Χριστού πάνω στη γη και μάλιστα τα Άγια Πάθη Του, απασχόλησαν, προ πολλού, το χριστιανικό κόσμο. Η λαϊκή φαντασία, επώνυμη και ανώνυμη, έπλεξε πολλούς θρύλους και παραδόσεις είτε σε πεζό είτε σε ποιητικό λόγο.

Έτσι, πολλά νεοελληνικά ποιήματα και εκκλησιαστικοί ύμνοι αναφέρονται στα φριχτά πάθη και ιδιαίτερα στη Σταύρωση του Χριστού. Είναι ποιήματα που διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα και διασώθηκαν μέχρι σήμερα.  
Πολλά από αυτά έχουν τη μορφή μοιρολογιού, όπως λ.χ. το πασίγνωστο «Μοιρολόγι της Παναγιάς» (Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα…), που εξιστορεί με ποιητικό τρόπο την επί του Γολγοθά Σταύρωση του Χριστού και τον πόνο της Μητέρας Παναγίας. 

Και είναι γνωστό πως στα παλαιότερα χρόνια, απλοϊκές μαυροφορούσες γυναίκες, κατά την ημέρα της Αγίας και Μεγάλης Παρασκευής, το τραγουδούσαν με σκοπό μοιρολογιού, όταν στόλιζαν τον Επιτάφιο, όπως συμβαίνει, ακόμα και σήμερα, σε πολλά χωριά της Μάνης.
Γενικά, τα συναισθήματα που δημιουργούν τα θρηνώδη αυτά ποιήματα είτε είναι δημοτικά είτε επωνύμων ποιητών, είναι πένθιμα και μελαγχολικά. Ξεχωρίζει σ’ αυτά ο πόνος, η λύπη, η οδύνη και ο σπαραγμός, κυρίως της Παναγίας και των άλλων γυναικών.

Και η μελαγχολική διάθεση δεν δημιουργείται μόνο από τα γεγονότα που προηγήθηκαν της Σταύρωσης του Σωτήρος Χριστού, αλλά και από τις περιγραφές καιρικών συνθηκών και παραδόξων ουρανίων φαινομένων, που παρατηρούνται κατά την ημέρα της Σταύρωσης. (Μαύρος ουρανός, μαύρη μέρα, βροντές, αστραπές, ουρανός θαμπός, άστρα βουρκωμένα, ταραχές μεγάλες, σκοτείνιασμα ηλίου, πάσα η κτίση τρέμει, τα θεμέλια της γης δονούνται, του ναού το καταπέτασμα σχίζεται από πάνω έως κάτω, βράχοι ξεκολλούν, μνημεία ανοίγονται και νεκροί εκ των τάφων ανασταίνονται). Αλλά και από τη λύπη και την ταραχή των εμψύχων (άγγελοι, αρχάγγελοι, όλοι μαυροφορούν και όλοι σήμερα πάνε κι έρχονται στις Παναγιάς την πόρτα). Τα πάντα συμπάσχουν με τον «κτίσαντα τα πάντα».

Μεγάλη Παρασκευή. Ημέρα κατά την οποία τα εκατομμύρια των Ορθοδόξων Χριστιανών γονατίζουν προ του Σταυρού του Χριστού ευλαβικά, για να προσκυνήσουν τον Εσταυρωμένο Χριστό και να του προσφέρουν τη λατρεία τους και την ολόψυχη αφοσίωσή τους. Αλήθεια, πόσες καρδιές αυτήν την ημέρα δεν συγκλονίζονται από σφοδρά και άγια αισθήματα και πόσοι στεναγμοί δεν εξέρχονται για την αγάπη του Εσταυρωμένου Χριστού, φέρνοντας στη μνήμη μας τους προφητικούς εκείνους λόγους του Ησαϊα: «Ούτος τας αμαρτίας ημών φέρει και περί ημών οδυνάται και ημείς ελεγισάμεθα αυτόν εν πόνω και εν πληγή και εν κακώσει!».

Μεγάλη Παρασκευή! Ημέρα δακρύων και πένθους για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, που πιστεύουν στον Χριστό Εσταυρωμένο. Ημέρα ιεροτάτων αναμνήσεων για όλους, όσοι προσβλέπουν επί του Σταυρού γυμνόν και καθημαγμένον τον Υιόν της Παρθένου και πιστεύουν ότι Αυτός είναι ο επαγγελόμενος Μεσσίας, ο Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου.
Ας γονατίσουμε κι εμείς σήμερα προ του Σταυρού και ας φέρουμε στα χείλη μας, με όλη την ευλάβεια που πρέπει να μας χαρακτηρίζει, τούτους τους ειλικρινείς λόγους: «Ευδόκησε, Εσταυρωμένε Λυτρωτή, να σε αγαπήσουμε ως τον αιώνιο και αληθινό Σωτήρα και ποτέ να μην ξεχάσουμε τα αθάνατα εκείνα λόγια Σου:
«Εγώ εις τούτο γεγέννημαι και εις τούτου ελήλυθα εις τον κόσμο, ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία».

laosver